Monday 23 February 2015

നീ...



നിന്നെ മാത്രം വരച്ചു 
തേഞ്ഞു തീര്‍ന്ന 
കുറ്റിപ്പെന്‍സില്‍, 
തഴമ്പെടുത്ത വിരലുകള്‍.. 

നിനക്കൊരു പൂ തരാന്‍ 
നട്ടു വളര്‍ത്തി
പൂമണം വറ്റിയ  
പൂന്തോട്ടം.. 

നിനക്ക് വേണ്ടി പ്രാര്‍ത്ഥിച്ച് 
കൈവിരലുകള്‍ക്കിടയില്‍ 
തേഞ്ഞ് തീര്‍ന്ന 
ജപമാല മണികള്‍.. 

മിന്നാമിനുങ്ങും മഴവില്ലും 
കൂടൊഴിഞ്ഞു പോയ 
സ്വപ്നലോകം... 

നീ ഉപേക്ഷിച്ചു പോയപ്പോള്‍ 
മരിച്ചു പോയത് 
ഞാന്‍ മാത്രമല്ലല്ലോ ...!

18 comments:

  1. നഷ്‌ടപ്രണയം നന്നായി എഴുതി .ആശംസകൾ .

    ReplyDelete
    Replies
    1. നന്ദിയുണ്ട് സ്വാതിപ്രഭാ ഈ വായനയ്ക്കും അഭിപ്രായത്തിനും ...

      Delete
  2. ഉപേക്ഷിക്കപ്പെടുകയെന്നത് എത്ര വേദനാജനകമാണ്

    ReplyDelete
    Replies
    1. അജിത്‌ ജി ,,,,,നന്ദിയുണ്ട് ട്ടോ മുടങ്ങാതെയുള്ള ഈ വരവിനും അഭിപ്രായത്തിനും ...

      Delete
  3. നന്നായിരിക്കുന്നു

    ReplyDelete
    Replies
    1. നന്ദി ആശാ ,ആദ്യമായുള്ള സന്ദര്‍ശനത്തിന്...

      Delete
  4. പൂവും മുള്ളും നിറഞ്ഞതാണ്‌ നന്മയുടെ, സ്നേഹത്തിന്‍റെ വഴികള്‍ !ആശംസകള്‍ പ്രിയ സലിം ....!!

    ReplyDelete
    Replies
    1. നന്ദി സാഹിബെ ...അങ്ങയുടെ വാക്കുകള്‍ക്ക് ...

      Delete
  5. അവസാനം ആ നീ എനിക്ക് ആരുമല്ലന്നറിയുമ്പോള്‍ ആ വേദന അപാരം തന്നെ....

    ReplyDelete
  6. നീ ഉപേക്ഷിച്ചു പോയപ്പോള്‍
    മരിച്ചു പോയത് ഞാന്‍ മാത്രമല്ലല്ലോ ...! Athe ellam ellam !

    ReplyDelete
  7. നന്ദി ....പ്രിയ മാലങ്കോട് സര്‍ ...

    ReplyDelete
  8. വിഷാദ കാമുകന്റെ വിലാപം . കവിത കൊള്ളാം.

    ReplyDelete
  9. നന്ദി ബിപിന്‍ ജി ...

    ReplyDelete
  10. മരിച്ചത്.....നീ കൂടി ആയിരുന്നു......
    നല്ല വരികള്‍.....

    ReplyDelete
  11. മിന്നാമിനുങ്ങും മഴവില്ലും 
    കൂടൊഴിഞ്ഞു പോയ 
    സ്വപ്നലോകം... 

    ReplyDelete