തിരികെ മടങ്ങുവാന്‍ നേരമായെങ്കിലും
പറയുവാന്‍ ബാക്കി നിന്നോടെനിക്കിന്നും
ചൊല്ലുവാന്‍ ഞാനുള്ളില്‍ നിനച്ചതെല്ലാം പക്ഷെ
വാക്കായി പൂക്കാതെ പോയല്ലോ കഷ്ടം ..
ഇന്നിനി പുലരുവാന്‍ അത്രയില്ലാ യാമം
ഇനിയില്ല പുറപ്പെടാനത്രയും നേരം
എന്നിനി കാണുവാനാവുമെന്നറിയാതെ
മുടന്തണം ജീവിതത്തെരുവോരമെല്ലാം
ഭിക്ഷ യാചിച്ചിനി എത്ര കാലം ?
ഋതുക്കളിങ്ങനെ വിരുന്നെത്തും പോകും
മരണത്തിലേക്ക് നാം ഒരുപാടടുക്കും
തമ്മില്‍ പുണര്‍ന്നും കരഞ്ഞും തീരാതെ
പിരിഞ്ഞിടാനെങ്ങനെ പ്രേയസീ നാം ?
ദൈവം ചിലര്‍ക്കായി നല്‍കുന്ന ജീവിതം
പാരം ക്ലേശമാണിതുപോലെയെന്നും
ശേഷം സ്വര്‍ഗ്ഗം നമുക്കേകിയിട്ടെന്ത്
കണ്ണുനീരുപ്പു ചുവയ്ക്കുന്ന രാവുകള്‍
നമുക്കീ ലോകത്തില്‍ ബാക്കിയല്ലേ ...?
ഋതുക്കളിങ്ങനെ വിരുന്നെത്തും പോകും
ReplyDeleteമരണത്തിലേക്ക് നാം ഒരുപാടടുക്കും
തമ്മില്‍ പുണര്‍ന്നും കരഞ്ഞും തീരാതെ
പിരിഞ്ഞിടാനെങ്ങനെ പ്രേയസീ നാം ?
കൊള്ളാം! ഇഷ്ടപ്പെട്ടു
നന്ദി അജിത് ജി ...
Deleteവാക്കായി പൂക്കാതെ പോയല്ലോ ശേഷം സ്വര്‍ഗ്ഗം നമുക്കേകിയിട്ടെന്ത്
ReplyDeleteകണ്ണുനീരുപ്പു ചുവയ്ക്കുന്ന രാവുകള്‍
നമുക്കീ ലോകത്തില്‍ ബാക്കിയല്ലേ ...നല്ല രചന മനോഹരമായ സാന്ത്വനവും
നന്ദി ബൈജു ജി , ഈ വാക്കുകള്‍ക്ക് ...
Delete"തമ്മില്‍ പുണര്‍ന്നും കരഞ്ഞും തീരാതെ
ReplyDeleteപിരിഞ്ഞിടാനെങ്ങനെ പ്രേയസീ നാം ?"
നല്ല കവിത.
ആശംസകൾ.
നന്ദി ഗിരീഷ്‌ ജി ....
Deleteനല്ല വരികൾ .ആശംസകൾ
ReplyDeleteവായനയ്ക്കും അഭിപ്രായത്തിനും നന്ദി........
Delete