ജനിച്ച മണ്ണിനോട് കണ്ണീരോടെ വിടപറയേണ്ടി വരുന്നത് ആത്മഹത്യക്ക് തുല്ല്യമാണ്..കടുത്ത ദുഖം ചുടു കണ്ണീരരുവികളായി കവിള്ത്തടം പോള്ളിക്കുമ്പോഴും പുഞ്ചിരിക്കാന് വിധിക്കപ്പെട്ടവരുടെ ആത്മവേദന അനുഭവിക്കാന് വിധിക്കപ്പെട്ടവര് ശപിക്കപ്പെട്ടവരാണ്.യഥാര്ത്ഥ മരണമെത്തുന്നതിനു മുന്പ് പലതവണ മരണത്തെ പുല്കാന് വിധിക്കപ്പെട്ടവര് .....എല്ലാവര്ക്കും വേണ്ടി ഉരുകി ഒലിക്കുംമ്പോഴും ,നിറ തേന് കുടങ്ങളുമായി വിരുന്നെത്തുന്ന ജീവിത വസന്തത്തെ സ്വപ്നം കാണുന്നവര് ...പറഞ്ഞാല് തീരാത്ത ദുഃഖ പെരും കടലിന്റെ ബലിക്കല്ലില് ഇങ്ങനെ തലചേര്ത്തു വെച്ച് കൊണ്ട് ഇനിയെത്ര നാള് .......?.
No comments:
Post a Comment